Traditional Management Theory Thrust Forward Taylor’s The Principles of Scientific Management (1911) was based on measurements of work processes and outcomes. The application of his principles would lead managers and workers to the best conditions under which to create and nurture business. The concepts were adapted to fit government and were used to test, promote, create position descriptions, record employee evaluations, etc. In 1937 Gulick proposed his own framework of applying scientific management to government and created the acronym POSDCORB (Planning, Organizing, Staffing, Directing, Coordinating, Reporting, Budgeting) to reflect the seven major functions of management (Gulick, 1937 in Frederickson et al, 2012) which served as the standard through the late 1950’s.

In 1938 Chester Barnard identified and set forth the acceptance theory of authority which discussed that authority is more about those that accept the authority of another over others than it is in naming an authoritative person and hence the attention given. He described the power present at the bottom of the hierarchical model, and promoted the functions of the executive having less to do with administration and more to do with securing cooperative efforts from employees through feedback, a traditional

communications model (Frederickson et al, 2012).

 

در سال 1938 Chester Barnard نظریه پذیرش اختیار را شناسایی کرده و مطرح کرد که بحث می کرد که اختیار به جای نامگذاری یک فرد معتبر و از اینرو توجهی که به او شده، بیشتر راجع به پذیرش اختیار دیگری نسبت به دیگران است. او قدرت را در انتهای مدل سلسله مراتی توصیف کرد و عملکردهای اجرایی که با اداره کار نداشته و بیشتر با تامین تلاش های مشارکتی از کارمندان از طریق بازخورد، مدل ارتباطات سنتی کار داشته را ارتقا داد (Frederickson و همکاران، 2012).

 

اصلاح دیگری از طریق مطالعات Hawthorn به دست آمد که اینطور فکر می شود که بهره وری کارگر به جای توجه ناظر، از اختیار می آید (Frederickson و همکاران، 2012). درحالیکه این قضیه ساده است، اما منجر به بررسی رفتار کارگر تحت تاثیر اصول ارتباطی شد و از اینرو تغییری مهم از مدیریت علمی به رفتار انسانی مربوط به فرضیه ها را نشان می داد و مجددا برای ثبت یافته ها به صورتی علمی تر، در مقابل یافته های روایتی با فرضیات ایجاد شده، چالش آغاز شد. تنازع شناسایی با علم "واقعی" در اینجا آغاز می شود.